بهترین معلم

بهترین معلم

علمی فرهنگی مذهبی
بهترین معلم

بهترین معلم

علمی فرهنگی مذهبی

قصیده ولادت حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

 

قصیده ولادت حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

ادامه مطلب ...

امام خمینی (ره) از ولادت تا رحلت


برگرفته از سایت مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی - دفترحفظ ونشرآثارحضرت آیت الله العظمی سیدعلی خامنه ای (مدظله العالی) ادامه مطلب ...

شعر و سرود مبعث پیامبر عظیم الشان اسلام 2


شعر و سرود مبعث پیامبر عظیم الشان اسلام 2 ادامه مطلب ...

شعر و سرود مبعث پیامبر عظیم الشان اسلام

 شعر و سرود مبعث پیامبر عظیم الشان اسلام ادامه مطلب ...

چند شعر در مدح و منقبت امام موسی بن جعفر علیه السلام


چند شعر  در مدح و منقبت  امام موسی بن جعفر علیه السلام

ادامه مطلب ...

شعر در وصف امام علی علیه السلام(مجموعه دوم)


 


 

عید میلاد امیرالمومنین علیه السلام

یا علی حرم شد حرم امشب از جلال تو
کعبه می زند دم به دم خنده بر جمال تو
مظهر عطا و رحمت و کرم تویی
زمزم و صفا و مروه و حرم تویی
مولا مولا خوش آمدی مولا مولا
روح کعبه پروانة تو شد
خانة خدا خانة تو شد
تو خانه زاد خدایی علی
تو هستی مصطفایی علی 
عید میلادت مبارک باد
ای حرم، جمال جمیل خدا مبارکت
جان حضرت خاتم الانبیا مبارکت
ای دعا و روزه و نماز من علی
ای همای قلة نیاز من علی
مولا مولا خوش آمدی مولا مولا
من در سرای تو می زنم
من نفس برای تو می زنم
ولادتت عید معبود من
محبتت کل مقصود من
عید میلادت مبارک باد
از حرم رسد بر فلک نغمة علی علی
یا علی  دلم گشته از جلوة تو منجلی
ای شده تمام دین من ولایتت
شستشو دلم ز چشمة عنایتت
مولا مولا خوش آمدی مولا مولا
ای بهار من ای بهشت من
ای محبتت سرنوشت من


ز کودکی با تو بودم علی  
زبان به نامت گشودم علی
عید میلادت مبارک باد
تا دو چشم خود بر روی مصطفی گشوده ای
از رسول حق به یک اشاره دل ربوده ای
تو تلاوت کلام حیّ سرمدی
بر لبت بود نشان ز بوسة محمدی
مولا مولا خوش آمدی مولا مولا
ای تمام احمد خوش آمدی
هستی محمد خوش آمدی
تو جلوه کن یا علی  از حرم
حرم شد از مقدمت محترم
عید میلادت مبارک باد
خلقت جهان آمد از خلقت وجود تو
آسمانیان را بود ذکر حق سرود تو
ای ولایتت همیشه افتخار من
در هوای تو علی علی  شعار من
مولا مولا خوش آمدی مولا مولا
مکه و منایم تویی علی
مروه و صفایم تویی علی  
دو چشم من در حرم سوی تو است
نگاه من بر گل روی تو است
عید میلادت مبارک

 

 

 

 

عید میلاد امیرالمومنین علیه السلام

وجه رب العالمین
عروةالوثقای دین
مرشد روح‌الامین
جان ختم‌المرسلین
عید میلادت مبارک یا امیرالمؤمنین


ای ولایت را ولی
دل به مهرت منجلی
یا علی مولا علی
قبلة اهل یقین
عید میلادت مبارک یا امیرالمؤمنین

 
ای فروغ جاودان
بر قدومت آسمان
تا سحر اختر فشان
از یسار و از یمین
عید میلادت مبارک یا امیرالمومنین 

 
ای نوایت دلستان
از محمد دل ستان
خنده کن قرآن بخوان
با نوایی دلنشین
عید میلادت مبارک یا امیرالمؤمنین

 
ماه رویت دل‌گشا
پنجه‌ات مشکل‌گشا
پرده را کامل گشا
از جمال نازنین
عید میلادت مبارک یا امیرالمؤمنین

 

 


تا ابد روشنگری
از همه دل می‌بری
هم علی هم حیدری
هم امام المتقین
عید میلادت مبارک یا امیرالمؤمنین

 
هم سمک گوید علی
هم فلک گوید علی
هم ملک گوید علی
در سما و در زمین
عید میلادت مبارک یا امیرالمؤمنین

 
من غلام حیدرم
خاک پای قنبرم
تا به تن باشد سرم
دین من باشد همین
عید میلادت مبارک یا امیرالمؤمنین 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

عید میلاد امیرالمومنین علیه السلام

صحرای حجاز آمده رشک ارم امشب
عالم همه گردیده محیط کرم امشب
تکبیر بگوئید حرم شد حرم امشب
بیش از همه شب گشت حرم محترم امشب
در خانه زده صاحب‌خانه قدم امشب
بت‌ها همه گشتند به تعظیم خم امشب
در سیزده ماه رجب ماه مبارک
میلاد علی در حرم‌الله مبارک
این جان جهان است فدا باد جهانش
در قلب رسل چار کتاب است به شأنش
داده است خداوند به هر عصر نشانش
ریزد دُر توحید و نبوّت ز دهانش
پیوسته بود نام محمد به زبانش
ای کعبه در آغوش به بر گیر چو جانش
گلبوسه بزن صورت الله صمد را
تبریک بگو فاطمة بنت اسد را
ارکان حرم راست به سر شور ولایت
بت‌ها همه گشتند به توحید هدایت
زمزم به دوصد زمزمه کرده است روایت
کامشب به حرم نور علی گشته عنایت
نوری که نه مبدأ بود آن را نه نهایت
کز نور الهی کند این نور حکایت
این نور همان  است  که  پیش  از گِل آدم
تابید ز حُسن ازلی در دِل آدم
این نور فروغ بصر آدم و حوّاست
این نور همان راهبر نوح به دریاست
این نور تجلای خدا در دل سیناست
این نور عیان جلوه حق در یَد بیضاست
این نور همان معجزه فیض مسیحاست
این نور خطابی است که در طور به موساست
این نور فروغی است که در غیب نهان بود
این نور چراغی است که در عرش عیان بود


ای بحر تجلای اَزَل، این گهر تواست
ای معجزه صُنع خدا، این اثر تواست
ای روح‌الامین مرشد تو راهبر تواست
ای بیت، جمال اَحدِ دادگر تواست
ای آدم پاکیزه سرشت این پدر تواست
ای فاطمه بنت اسد این پسر تواست
بر روی دو دست تو یدالله مبارک
دیدار جمال اسدالله مبارک
آغوش گشوده است ز هم بیت‌الهش
کعبه، حرم امن خدا شد به پناهش
ارکان حرم تشنة یک نیم نگاهش
مادر شده محو شرف و عزّت و جاهش
در پاکی و در زهد، خداوند گواهش
پیغمبر اسلام بود چشم به راهش
تا بار دگر روح شریفش به تن آید
بر یاری او حیدر خیبر شکن آید
افتاده نفس در دل خلقت به شماره
از چشم سماوات روان گشته ستاره
مَه خندد و خورشید شده محو نظاره
جبریل به دیوار حرم کرده اشاره
وز شوق گریبان حرم گشته دوپاره
تا جلوه کند روی خداوند دوباره
ای اهل حرم باز حرم محترم آمد
تکبیر بگوئید علی از حرم آمد
این است که دیدند به هر عصر عیانش
این است که پیوسته زمانهاست زمانش
این است که برتر ز مکانهاست مکانش
آیات خدا ریخته از دُرج دهانش
پیوسته بود نام محمد به زبانش
بگرفته به بر خواجة لولاک چو جانش
لبهاش گل انداخته از بوسة احمد
انگار که قرآن شده نازل به محمد


این است که سر تا به قدم جان رسول است
شمشیر خدا، شیر خروشان رسول است
چون خرمن گل زینت دامان رسول است
از کودکی خویش نگهبان رسول است
قدر و نبأ و فاطر و فرقان رسول است
قدرش بشناسید که قرآن رسول است
قرآن که ز آغاز به احمد شده نازل
بر قلب وی، از قلب محمد شده نازل
ای بندگی درگه تو روح سیادت
ای مهر تو امضای قبولی عبادت
خوبان جهان را به درت روی ارادت
توحید به توحید تو داده است شهادت
بی دوستی ات خلق نگردیده سعادت
از یمن قدوم تو حرم یافت ولادت
تو شیر خدایی و محمد به تو نازد
و الله قسم خالق سرمد به تو نازد
ما مهر تو با شیر گرفتیم ز مادر
بی مهر تو ما را نبود روح به پیکر
جایی که بود پای تو بر دوش پیمبر
کس را نبود گفتن مدح تو میسّر
اوصاف تو را گفته خداوند مکرّر
گیرم که ببارد ز دهان همه گوهر
با هیچ زبان گفتن مدح تو نشاید
میثم چه بگوید چه بخواند چه سراید؟

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

امشب حرم خدا حرم شد
از مقدم یار محترم شد
کعبه شده محو و مات و مدهوش
دیوار ز هم گشوده آغوش
هر قطعة سنگ، کوه طوری است
هر نخلة خشک، نخل نوری است
در زمزمه‌های آب زمزم
آوای علی علی است هر دم
ای هجر، شب وصال تبریک
مجد و شرف و جلال تبریک
هر ریگ روان شده ثناگو
با ذکر علی علی علی هو

سر زد ز صفا صفای مطلق
ای مرده بگو علی علی حق
حوران همه جان به کف نهادند
در پشت مقام ایستادند
بت‌های حرم به سجده رفتند
با هم، دم یا علی گرفتند
ای کعبه زهی زهی سعادت
میلاد تو شد از این ولادت
ای کعبه سعادتت مبارک
ای بیت، ولادتت مبارک
ای دختر شیر، شیر زادی
بر خلق جهان امیر زادی
این شیر خداست روی دستت
شمشیر خداست روی دستت

این جان محمد است، مادر
قرآن محمد است، مادر
تو حامل نور سرمد استی
تو مادر جان احمد استی
بر خویش ببال مام کعبه
طفل تو بُود امام کعبه
نوزاد تو پیر کائنات است
طفل تو امیر کائنات است
روزی که نبود نام هستی
می‌کرد علی خداپرستی
از صبح ازل علی، علی بود
پیوسته به هر ولی ولی بود
در بود و نبود مقتدا بود
او بود و محمد و خدا بود

ای نفس رسول و جان قرآن
ای دست خدا، زبان قرآن
خورشید بلند بام کعبه
از صبح ازل امام کعبه
ای خانة کعبه زادگاهت
ای صحنة حشر دادگاهت
تو احمد و احمد است حیدر
یک روح که دیده در دو پیکر
گفتار همارة تو تنزیل
شاگرد قدیمی تو جبریل
در لیلة قدر، قدر قدری
در صحنه بدر، بدر بدری
میدان نبرد پای بستت
شمشیر نیازمند دستت

تو قله عرش را امیری
یا همدم کودک صغیری؟
غیر از تو که، ای خدای را شیر
بخشیده به خصم خویش شمشیر؟
در ملک وسیع حق امامی
با پیر فقیر هم کلامی
با آنکه امام جمع بودی
در بزم فقیر، شمع بودی
تو مالک عرش در زمینی
حیف است میان ما نشینی
در عرش امام آفتابی    در فرش چرا ابوترابی؟

ای قلب تو خانة محمد
جای تو به شانة محمد
تو بت‌شکن و خداپرستی
بر شانه وحی بت شکستی
بت‌های حرم قیام کردند
بر تو همگی سلام کردند
هر بت که فتاد و بر زمین خفت
فریاد کشید و یا علی گفت
ای پشت سرت دعای کعبه
ای بت‌شکن خدای کعبه
ای مهر تو لطف بی‌نهایت
توحید و نبوت و ولایت
مهر تو بود تمام دینم
تا کور شود عدو من اینم
روزی که نه آب و نه گِلم بود
جای تو به خانة دلم بود

با مهر تو روی خود نمودم
با مهر تو چشم خود گشودم
دل را به ولات زنده کردم
گه گریه و گاه خنده کردم
ای شهد ولایت تو شیرم
ای کرده به عشق خود اسیرم
مادر که میان گاهواره
می کرد به صورتم نظاره
هر شب که به گاهواره خفتم
تا صبح علی علی شنفتم
صد شکر خدای را که هر دم
با دوستی تو رُشد کردم
عمری به محبتت اسیرم
تا با تو بمانم و بمیرم
ای مهر تو بود و هست میثم
فردا تو بگیر دست میثم

فضیلت امیر المومنین علی علیه السلام


 


 

کتاب فضل ترا آب بحر کافى نیست!

امام علی

گرچه بحث پیرامون شخصیت بزرگ مردى هم چون امیرمۆمنان علیه السلام کارى بس دشوار است، لکن در حد توان، نگاهى گذرا به زوایایى از وجود این نمونه کامل «خلیفة الله» خواهیم داشت تا از این رهگذر، بر معرفت خود نسبت به آن حضرت بیفزاییم .

فضایل و مناقب امیرالمۆمنین على علیه السلام به اندازه‌اى است که یکى از بزرگان در پاسخ به سۆالى در مورد آن حضرت، گفت:

«چه بگویم درباره کسى که دشمنانش از روى حسد و کینه، و دوستانش از ترس جان خود، مناقب او را مخفى کردند و در عین حال فضایل او عالم را پر کرده است.» این جا است که باید گفت:

کتاب فضل تو را آب بحر کافى نیست                    که تر کنم سر انگشت و صفحه بشمارم

 

فضایل آن حضرت به گونه‌اى است که نه تنها شیعیان، بلکه پیروان مذاهب و ادیان مختلف درباره آن به بحث و بررسى پرداخته و در این زمینه کتاب‌هاى فراوانى به رشته تحریر در آورده و قصاید و غزلیاتى زیبا سروده اند. شاید در طول تاریخ، فردى دیگر را نتوان یافت که مانند امیرالمۆمنین علیه السلام از چنین محبوبیتى در میان ادیان، فِرَق و ملل گوناگون برخوردار باشد.

 

انواع فضائل امیرمومنان

در یک تقسیم، فضایل و مناقب حضرت امیر علیه السلام را مى‌توان به دو دسته تقسیم کرد:

الف) فضایل اکتسابى.

ب) فضایل غیر اکتسابى.

فضایل غیر اکتسابى نیز خود به دو قسمت تقسیم مى‌شوند: فضایل غیر مۆثر در شخصیت آن حضرت و فضایل مۆثر در شخصیت ایشان.

در روایات، درباره امیرالمۆمنین علیه السلام چنین آمده است که مَثَل على علیه السلام در میان مردم، مَثَل ملکه زنبور عسل نسبت به سایر زنبورها است؛ گرچه همه زنبورها از یک جنس هستند، اما ملکه با دیگر زنبورها تفاوت دارد. همه زنبورها به طفیل ملکه به وجود مى‌آیند و همه خدمت گزار او هستند

 فضایل اکتسابى دسته اول از فضایل حضرت على علیه السلام فضایلى است که حضرت به اختیار خود آنها را کسب نموده است. عبادت‌هاى آن حضرت، خدمات ایشان به مردم، تدبیر امور امت و موارد دیگرى از قبیل خون دل خوردن‌ها و سکوت ایشان براى حفظ کیان اسلام، شمشیر زدن‌ها، فریادها، ناله‌ها و اشک ریختن‌ها، از جمله فضایل اختیارى امیرالمۆمنین علیه السلام به شمار مى‌روند.

 

فضایل غیر اکتسابى و غیر مۆثر

مقصود از فضایل غیر اکتسابى فضایلى است که آن بزرگوار، خود نقشى در کسب یا ایجاد آنها نداشته و کاملا غیر اختیارى بوده است. از این دسته برخى ـ گرچه براى آن حضرت شرف و افتخار محسوب مى‌شوند ـ تأثیرى در شکل گیرى شخصیت ایشان نداشته است. تولد آن حضرت علیه السلام در کعبه معظّمه نمونه بارز چنین فضایلى است. از زمان خلقت حضرت آدم ـ على نبینا و آله و علیه السلام ـ تا پایان خلقت انسان، شخص دیگرى را نمى‌توان یافت که از چنین فضیلتى برخوردار باشد. خداوند این ویژگى را تنها براى امیرالمۆمنین، على علیه السلام ، قرار داده است. با وجود تلاش‌هاى فراوانى که براى تشکیک در مورد این واقعه بى نظیر و محو آثار آن انجام گرفته، اما دوست و دشمن آن را در کتب تاریخ خود ثبت کرده اند. به شهادت قطعى تاریخ، شخص دیگرى غیر از آن حضرت به عنوان «مولود کعبه» شناخته نشده است. این فضیلتى است که به حضرت على علیه السلام اختصاص دارد. هیچ یک از پیامبران، ائمه علیهم السلام و اولیاى خدا ـ حتى شخص رسول الله صلى الله علیه وآله ـ در این شرافت با آن حضرت شریک نیستند و از چنین فضیلتى برخوردار نشده اند.

البته این فضیلتى است که خود آن حضرت در کسب آن نقشى نداشته و خداوند آن را به ایشان عطا فرموده است. هم چنین این فضیلت به گونه‌اى نیست که کسى بتواند از آن تقلید کند یا توقع داشته باشد که نصیب او یا فرزندش شود. این فضیلتِ اختصاصى، موهبتى از طرف خداى متعال براى شخص حضرت على علیه السلام است.

امام علی

البته ما نمى‌دانیم خداوند بر اساس چه حکمتى این فضیلت را از میان تمام انبیا و اولیا به آن حضرت اختصاص داده است. تردیدى نیست که مقام پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله از امیرالمۆمنین علیه السلام بالاتر است، اما چه حکمتى اقتضا کرد که خداوند این فضیلت را حتى براى ایشان نیز قرار نداد، خدا خود بهتر مى‌داند.

 

یک نکته مهم

در این جا اشاره به این نکته لازم است که اصولا کرامت‌هایى که خداى متعال در این عالم به بعضى از اولیاى خود عطا مى‌فرماید بر اساس مصلحت‌هاى خاصى است و لزوماً نشانه برترى صاحب آن کرامت بر تمام انسان‌ها نیست. مثلاً حضرت عیسى بن مریم علیه السلام پس از تولد، در گهواره لب به سخن گشود. هنگامى که مردم اطراف گهواره او جمع شدند، نسبتى ناروا به حضرت مریم علیها السلام داده و گفتند:  «ما کانَ أَبُوکِ امْرَأَ سَوْء وَ ما کانَتْ أُمُّکِ بَغِیًّا (مریم/28)؛ در خانواده شما فردى نبود که چنین کارهاى ناپسندى از او سر زده باشد، چگونه در حالى که هنوز شوهر نکرده‌اى این طفل را آورده اى؟»

 حضرت مریم به امر الهى با اشاره به گهواره به مردم فهماند که از خود طفل بپرسید. آنها با تعجب گفتند:

«کَیْفَ نُکَلِّمُ مَنْ کانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیًّا (مریم/29)؛ چگونه با طفلى که تازه متولد شده است گفتگو کنیم؟!»

در این حال حضرت عیسى علیه السلام در گهواره به سخن در آمد و گفت:

«إِنِّی عَبْدُ اللّهِ آتانِیَ الْکِتابَ وَ جَعَلَنِی نَبِیًّا (مریم/30)؛ من بنده خدا هستم، خدا مرا پیامبر قرار داده و به من کتاب عطا کرده است».

این فضیلت در بین همه پیامبران مخصوص حضرت عیسى علیه السلام است و سایر پیامبران از آن بهره‌اى ندارند. حتى رسول مکرّم اسلام صلى الله علیه وآله نیز این فضیلت را نداشت؛ لکن مصلحتى وجود داشت که این فضیلت باید در مورد حضرت عیسى علیه السلام ظهور پیدا کند.

فضیلت تولد در خانه کعبه به این معنا نیست که ایشان از پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله افضل هستند. مصلحت چنین اقتضا مى‌کرد که برترى على علیه السلام بر دیگران، قبل از تولد ثابت شود تا توجه همه مردم به او معطوف شود و آن حضرت تا روز قیامت شاخصى در میان همه انسان‌ها باشد

در مورد امیرالمۆمنین علیه السلام نیز همین گونه است. فضیلت تولد در خانه کعبه به این معنا نیست که ایشان از پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله افضل هستند. مصلحت چنین اقتضا مى‌کرد که برترى على علیه السلام بر دیگران، قبل از تولد ثابت شود تا توجه همه مردم به او معطوف شود و آن حضرت تا روز قیامت شاخصى در میان همه انسان‌ها باشد. با بروز چنین فضیلتى براى آن حضرت، اگر کسى در جستجوى حق باشد او را راهنمایى کرده‌اند که دلش باید به کدام جهت تمایل پیدا کند.

از آن جا که حضرت على علیه السلام مى‌بایست بعد از پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله بار رسالت آن حضرت را به منزل برساند و الگوى کاملى از حکومت اسلامى را ارائه کند، حکمت الهى اقتضا مى‌کرد که آن بزرگوار از آغاز تولد به گونه‌اى باشد که مورد توجه قرار گیرد و همه مردم بدانند او تافته‌اى جدا بافته است.

در روایات، درباره امیرالمۆمنین علیه السلام چنین آمده است که مَثَل على علیه السلام در میان مردم، مَثَل ملکه زنبور عسل نسبت به سایر زنبورها است؛ گرچه همه زنبورها از یک جنس هستند، اما ملکه با دیگر زنبورها تفاوت دارد. همه زنبورها به طفیل ملکه به وجود مى‌آیند و همه خدمت گزار او هستند.

در هر صورت، دسته‌اى از فضایل امیرالمۆمنین علیه السلام به طور کامل مواهبى هستند که از جانب خداى متعال به آن حضرت عطا شده است. بعضى از این فضیلت‌ها نیز تنها به حضرت على علیه السلام اختصاص دارد و هیچ کس از ابتدا تا پایان دنیا در آنها شریک نبوده و نیست.

بیان مطالبى از این قبیل درباره آن حضرت، براى این است که ما بدانیم خداوند چه گوهر گران بهایى آفریده و این شخصیت بلند مرتبه تا چه حد نزد خداوند عزیز است؛ تا در یابیم که رهبرى او براى انسان‌ها به اندازه‌اى اهمیت دارد که خداوند تولد او را نیز به گونه‌اى دیگر قرار داده است.


بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

شاهکار عمان سامانی در وصف امام علی علیه السلام


شاهکار عمان سامانی در وصف امام علی علیه السلام ادامه مطلب ...

شعر در وصف امام علی علیه السلام(مجموعه اول)


شعرهای وصف امام علی علیه السلام(مجموعه اول) را اینجا ببینید
ادامه مطلب ...

شعر زیبای مرحوم قیصر امین پور در وصف امام رضا(علیه السلام)


  متن شعر زیبای مرحوم قیصر امین پور در وصف امام رضا(ع) به این شرح است. ادامه مطلب ...

چند شعر زیبا از امام رضا علیه السلام


 چند شعر زیبا از امام رضا علیه السلام

ادامه مطلب ...

توضیح در مورد تمرین نحو

با سلام و تبریک سال نو

طلبه های محترم حوزه علمیه فاطمیه هر کدام از جملات داده شده را با محوریت موضوع اصلی در هر ورقه ترکیب کرده و در ترکیب جملات تمام جوانب م وجود در جمله از قبیل (حذف و ذکر  و تقدیم و تاخیر و .....) را لحاظ نمایید